Feest in’t straat

38km - bestemming thuis - overnachting in ons eigen bed

Deze blog schrijf ik even na de feiten, de laatste loodjes zijn de zwaarste hè.

De nacht op de camping was rustiger dan verwacht en beter dan de eerste en inpakken kunnen we ondertussen dus rond 9:00 waren we al onderweg. Het beloofde een warme dag te worden en de eerste 10-15 km waren dwars door de Vlaamse Ardennen. De route liep vanaf de Dender over knooppunten naar de oude trambaan van Sint-Lievens-Esse naar Herzele.

Ik realiseerde mij te laat dat dit wel eens een pittige 15km konden zijn en niets was minder waar. Hier en daar een klim waar Mira een duwtje in de rug nodig had én tussen Steenhuize en Sint-Lievens-Esse namen we een lichtjes andere weg want ik kwam teveel wielertoeristen tegen. In deze streek is dat een slacht voorteken als je niet van plan bent om de heuvels te veroveren. Wij zijn al blij met er geraken...

Aangekomen in Sint-Lievens-Esse konden we gebruik maken van een nagelnieuw speeltuintje en dan was het verder in rechte lijn naar Herzele. Dit mag je echt letterlijk nemen want dit trambaan gaat bijna alleen op en neer en niet links of rechts.

In Herzele werden we vorstelijk ontvangen door vrienden voor overheerlijk middagmaal en een toffe babbel terwijl de kinderen konden spelen.

Eens de energieniveaus terug op peil waren, fietsten we de laatste 20km naar Wetteren. Ik durf geloven dat dit voor Mira echt zware kilometers waren, ze had de voorbije dagen heel veel gefietst en kon echt bijna niet meer. Onderweg hebben we veel gestopt, ofwel om te rusten, ofwel uit overmacht (buurtfeest op de straat, rondrit met tractoren). Het was warm en de batterijen plat.

We passeerden langs Massemen, waar Opa en Oma wonen, maar er was niemand thuis. Mira was in bekend gebied en de laatste 5km vloog ze als het ware naar huis. Ze had haar tweede adem gevonden!

Moe maar voldaan en vooral tevreden dat ze eens op haar eigen fiets op fietsreis mocht gaan, hebben de deze reis tot een mooi einde gebracht. Voor ons was het een goede benchmark om te zien wat Mira wel of niet kon op haar eigen fiets voor volgende reisjes. Het is goed geweest en hopelijk bij de lezers van de blog ook!